Ewidencja dróg, czy szerzej mówiąc ewidencja przepustu drogowego, jest ustawowym obowiązkiem zarządcy drogi publicznej. Poza tym musisz zwrócić uwagę na to, że jest to niezwykle skomplikowane zagadnienie, które w rzeczywistości ma swoje odzwierciedlenie w wielu innych sytuacjach. Biorąc to pod uwagę, postanowiliśmy nieco dokładniej przeanalizować ten temat.
Ewidencja dróg w świetle przepisów prawnych
Ewidencja dróg jest związana m.in. z podziałem dróg publicznych na kategorie czy sposobem prowadzenia książki drogi lub obiektu mostowego. Co więcej, jest to pojęcie, które występuje w wielu ustawach oraz ma również dość szeroką historię. Wydaje się, że po raz pierwszy rozstrzygano o nim w naszym państwie już w latach 60. ubiegłego wieku. Niemniej jednak aspekty związane z przeszłością z pewnością nie są tak interesujące, jak obecne prawodawstwo. W związku z tym poznajmy konkretne przykłady związane z tym zagadnieniem.
Akty prawne
Na wstępie skupmy się na aktach prawnych, które regulują tytułowe pojęcie. Bez wątpienia powinniśmy wskazać na:
• ustawę prawo budowlane, a w szczególności art. 62-64, które odnoszą się do szeroko pojętych kontroli obiektów budowlanych w czasie użytkowania, a także sposobu przechowywania dokumentacji czy wpisów w książkach obiektów budowlanych;
• ustawę o drogach publicznych – art. 20 tego dokumentu wskazuje zadania zarządcy drogi;
• prawo geodezyjne i kartograficzne spośród którego możemy wyodrębnić art. 47a wymieniający zadania gminy;
• rozporządzenie w sprawie sposobu numeracji i ewidencji dróg publicznych, tuneli czy obiektów mostowych;
• rozporządzenie w sprawie trybu sporządzania i gromadzenia informacji, a także udostępniania danych o sieci dróg publicznych.
Wszystkie wspomniane wyżej dokumenty odnoszą się w mniejszy lub większy sposób do tytułowego pojęcia. Ponadto warto zwrócić uwagę na to, że posiadanie książek dróg czy obiektów mostowych jest wymagane przepisami prawa. Zgodnie z art 64 ust.1 ustawy Prawo budowlane właściciel lub zarządca jest zobowiązany prowadzić dla każdego budynku lub obiektu budowlanego, który nie jest budynkiem, książkę obiektu budowlanego stanowiącą dokument przeznaczony do zapisów dotyczących przeprowadzanych badań i kontroli stanu technicznego, remontów i przebudowy, w okresie użytkowania obiektu budowlanego. Powyższy obowiązek prowadzenia książki obiektu budowlanego nie obejmuje właścicieli i zarządców dróg lub obiektów mostowych, jeżeli prowadzą książkę drogi lub książkę obiektu mostowego na podstawie przepisów o drogach publicznych (art.64 ust.2 pkt.3 Prawa budowlanego). Pojęcie związane z tytułową tematyką jest obszerne i wymaga znajomości wielu aktów prawnych, a także umiejętności zastosowania tej wiedzy w praktyce. W związku z tym, jeżeli masz jakiekolwiek wątpliwości czy pytania, wówczas rozsądne wydaje się skorzystanie z usług specjalisty. Prawnik to osoba, która na co dzień ma do czynienia z różnymi przypadkami, a także posiada kierunkowe wykształcenie, co umożliwia mu udzielenie fachowej pomocy.
Standardy ewidencji dróg
Wspomniane przez nas ustawy szczegółowo regulują zagadnienia związane z szeroko pojętą ewidencją dróg. Przykładowo, sposób prowadzenia książki drogi lub obiektu mostowego określa rozporządzenie ministra infrastruktury z dnia 16 lutego 2005r. w sprawie sposobu numeracji i ewidencji dróg publicznych, obiektów mostowych, tuneli, przepustów i promów oraz rejestru numerów nadanych drogom, obiektom mostowym i tunelom (dalej rozporządzenie). Zgodnie z tym rozporządzeniem przepusty ujmuje się w książce drogi w kolumnie 39 w tabeli 8. Jeżeli przepust posiada otwór o świetle równym lub większym niż 150 cm to dodatkowo ujmuje się go w wykazie obiektów mostowych, tuneli, przepustów i promów.
Rozporządzenie nie wprowadza różnych obowiązków dotyczących ewidencji obiektów w zależności od tego, kto wybudował obiekt i w jakim celu. Obowiązek ewidencjonowania uzależniony jest wyłącznie od parametrów technicznych. Jak z powyższego wynika, każdy przepust musi być ujęty w książce drogi. Dodatkowo przepusty o otworach co najmniej 150 cm ujmowane są w odrębnym wykazie. Ewidencja przepustów prowadzona przez zarządców dróg na podstawie przepisów o drogach publicznych jest wystarczająca. Nie ma potrzeby dodatkowo prowadzenia odrębnej książki obiektu budowlanego na podstawie przepisów Prawa budowlanego. Co prawda definicja przepustu pozwala traktować ten obiekt jako samodzielny obiekt budowlany, ale bardziej zasadne jest traktowanie go jako część drogi.
Ewidencja dróg w praktyce
Ewidencja dróg jest niezwykle szerokim pojęciem, zarówno od strony teoretycznej, jak i praktycznej. Do tej pory skupialiśmy się na głównych aktach prawnych i przepisach, które regulują to zagadnienie. Pod uwagę weźmy teraz standardy wypracowane na potrzeby przechowywania i gromadzenia danych w przypadku tytułowego zagadnienia, które również wywodzą się z przytoczonych przez nas przepisów. W szczególności możemy tu wskazać na:
• standard liniowy – jest stosowany w odniesieniu do tzw. sieci zamiejskich. Polega on na dowiązywaniu danych o elementach, które są zlokalizowane w korytarzu drogi. Zwróć uwagę na to, że użyte tu techniki pomiarów czy kodowania danych są w istocie bardzo proste. Ekipy, które dokonują tych czynności, nie muszą obsługiwać specjalistycznego, zaawansowanego sprzętu, a także posiadać szczególnych kwalifikacji zawodowych. Tak naprawdę poziom szczegółowości w przypadku standardu liniowego jest nieskomplikowany, a zarazem wystarczający do zarządzania drogami wszystkich kategorii.
• standard obiektowy – jest to o wiele bardziej skomplikowany wybór w porównaniu do opisywanego przez nas poprzednika. Bardzo często odnosi się do opisu skomplikowanych elementów, które są zlokalizowane np. w korytarzu drogi. Ze względu na swoją charakterystykę, zdecydowanie częściej jest wykorzystywany w miastach. Standard obiektowy bazuje na mapie w postaci cyfrowej, a także danych uzyskanych za pomocą pomiarów laserowych.
Książka obiektu budowlanego a książka drogi
Przyjrzyjmy się teraz bardzo ważnym pojęciom, jakimi są książka obiektu budowlanego i książka drogi. Pierwsze z nich to dokument, w którym zapisuje się informacje dotyczące remontów czy przebudów w okresie użytkowania obiektu, a także kontroli stanu technicznego. Co istotne, odpowiedzialność za prowadzenie tejże książki spoczywa na zarządcy lub właścicielu. Ponadto książka obiektu budowlanego powinna być prowadzona m.in. dla budynków z wyjątkiem jednorodzinnych budynków mieszkalnych oraz większości obiektów budowlanych, których projekt wskazuje na to, że są objęte obowiązkiem sprawdzenia. Warto zwrócić jednak uwagę na to, że w drugim przypadku wyjątkiem są drogi lub obiekty mostowe, dla których prowadzona jest książka drogi lub obiektu mostowego. Książka drogi jest natomiast dokumentem wymaganym m.in. do prawidłowego prowadzenia ewidencji dróg, a także zarządzania pasem drogowym. Teraz może nasunąć się pytanie, czy droga wewnętrzna powinna posiadać książkę obiektu budowlanego? Otóż, aby na nie odpowiedzieć, musimy przenieść się do przepisów Prawa budowlanego, a konkretniej do art. 64 ust. 1. Określa on, że obowiązek prowadzenia książki dotyczy każdego budynku i obiektu niebędącego budynkiem, którego projekt był objęty obowiązkiem sprawdzenia. Co więcej, powinniśmy również odnieść się do art. 64 ust. 2, który zawiera zwolnienia z obowiązku prowadzenia książki. Niestety, droga wewnętrzna w myśl art. 3 pkt 3 prawa budowlanego nie klasyfikuje się do wspomnianego katalogu zwolnień.
Jak widzisz, zagadnienia związane z tytułowym zagadnieniem są naprawdę skomplikowane. W związku z tym, w przypadku jakichkolwiek pytań czy niejasności warto skorzystać z pomocy specjalisty. Potrzebujesz porady prawnej dotyczącej przepisów i regulacji prawnych związanych z budownictwem? Nasz prawnik specjalizujący się w prawie budowlanym może pomóc Ci zrozumieć i zastosować odpowiednie przepisy, aby Twoje projekty budowlane przebiegały zgodnie z prawem.
