Zajęcie pasa drogowego wiąże się z poniesieniem stosownej opłaty. Podstawą jej pobierania jest art. 40 ust 3 ustawy o drogach publicznych.
Stawki opłat ustala:
- minister właściwy do spraw transportu – dotyczy to opłat za zajęcie pasa drogowego, dla którego zarządcą jest Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad; ustalenie następuje w formie Rozporządzenia,
- jednostka samorządu terytorialnego (to jest jej właściwy organ stanowiący, np.: Rada Gminy) – co do dróg, dla których zarządcą jest jednostka samorządu terytorialnego; następuje to w formie uchwały.
Jednostka samorządu terytorialnego nie może dowolnie ustalać wielkości stawek opłaty. Ustawa wprowadza bowiem maksymalne stawki, które wynoszą 10 zł za jeden dzień lub 200 zł - w zależności od celu, na jaki pas drogi został zajęty.
Maksymalna stawka 10 zł za jeden dzień dotyczy sytuacji, gdy pas drogi został zajęty:
- w celu prowadzenia robót w pasie drogowym;
- na inny cel niż prowadzenie robót lub umieszczanie urządzeń infrastruktury technicznej lub obiektów budowlanych.
Z kolei w sytuacji, gdy pas drogi jest zajęty w celu umieszczenia w pasie drogi urządzeń infrastruktury technicznej, maksymalna stawka opłaty może wynosić 200 zł.
Od czego zależy stawka opłaty za zajęcie pasa drogowego
Przy ustalaniu stawek opłaty należy uwzględnić (art. 40 ust. 9 ustawy):
- kategorię drogi, której pas drogowy zostaje zajęty;
- rodzaj elementu zajętego pasa drogowego;
- procentową wielkość zajmowanej szerokości jezdni;
- rodzaj zajęcia pasa drogowego;
- rodzaj urządzenia lub obiektu budowlanego umieszczonego w pasie drogowym;
Tylko powyższe okoliczności, mogą być uwzględnianie przy ustalaniu wielkości opłaty. Nie jest dopuszczalne, by jej wysokość była uzależniona od innych czynników.
Nie można np.: różnicować stawek opłat ze względu na kategorie podmiotów czy na treść reklamy umieszczanej w pasie drogowym (WSA we Wrocławiu, wyrok z dnia 2 lutego 2006 r., sygn. IV SA/Wr 465/04, Wojewoda Dolnośląski w rozstrzygnięciu nadzorczym z dnia 19 stycznia 2006 r., znak PN.II.0911-10/29/06).
Jeżeli Rada Gminy w uchwale ustali wielkość opłat z naruszeniem art. 40 ust. 9 ustawy o drogach publicznych, to możliwe jest stwierdzenie jej nieważności.
Wysokość konkretnej opłaty za zajęcie pasa drogowego to iloczyn: zajętej powierzchni, stawki opłaty właściwej dla danego przypadku i czasu zajęcia pasa drogowego (liczonego w dniach lub w latach). Obowiązują przy tym zasady:
- liczbę zajętych metrów kwadratowych zawsze zaokrągla się w górę, do pełnych metrów kwadratowych;
- zajęcie powierzchni mniejszej niż 1 m2 jest traktowane jako zajęcie 1 m2;
- zajęcia pasa drogowego na okres krótszy niż 24 godziny jest traktowane jako zajęcie na 1 dzień.
Szerzej na ten temat pisaliśmy w artykule „Opłata za zajęcie pasa drogowego”.
Zapewniamy kompleksowe usługi konsultacyjne z radcą prawnym specjalizującym się w prawie budowlanym. Dzięki naszemu doświadczeniu i wiedzy możemy pomóc Ci w rozwiązywaniu problemów prawnych związanych z procesem budowlanym. Skontaktuj się z nami, aby uzyskać fachową pomoc.
